...::: ŞARKI SÖZÜNÜN YENİ ADRESİ :::...

Alisirim Gozlerimi Kapamaya

Tertemizdi sanki dünya gözlerimi açtığım anda 
Hiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara 
Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım
Çizgi romanların dışında bir kahraman bulamadım
Toz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım
Hep sorular sordum ama cevaplarını alamadım 
Hep yalan söylermiş hep yalan
Kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı 
Aşık olduğum sokaklarda kimseler konuşmadı
Ama şehir hiç susmadı hep ağladı hep ağladı... 

Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese 
Ben inanırım belki de bu yalana 
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya 

Bir yol görünse uzaklarda ışıklar altında son bulan 
Melekler alsa beni götürse karanlığa teslim olmadan 
İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?
İnsan neden kendini unuttu kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu? 
Hep yalan söylermiş hep yalan
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı 

Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese 
Ben inanirim belki de bu yalana 
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya